هر بیماری پوستی فقط یک عارضهی سطحی نیست؛ در بیشتر موارد، آینهای از وضعیت داخلی بدن است. جوش یا آکنه نیز از این قاعده مستثنا نیست. در سال ۲۰۲۴ بیش از ۸۵ درصد از نوجوانان و حدود ۲۵ درصد از بزرگسالان در سراسر جهان به درجات مختلفی از آکنه مبتلا شدهاند. در مطب من، بسیاری از مراجعان با این سؤال وارد میشوند: «واقعاً بهترین دارو برای جوش صورت چیست؟» پاسخ کوتاه و واحدی وجود ندارد، اما میتوان با شناخت نوع پوست، نوع آکنه و علت زمینهای، داروی مؤثر و ایمن را انتخاب کرد.
جوش صورت میتواند ناشی از ترشح زیاد سبوم، تغییرات هورمونی، استرس، استفاده از محصولات آرایشی نامناسب یا حتی مشکلات گوارشی باشد. در یک بررسی بالینی در سال ۲۰۲۳، مشخص شد افرادی که رژیم غذایی سرشار از قند و لبنیات پرچرب دارند تا ۴۰ درصد بیشتر از سایرین دچار آکنههای التهابی میشوند. بنابراین، درمان واقعی زمانی موفق است که علاوه بر دارو، سبک زندگی نیز اصلاح شود.
فهرست مطالب
شناخت انواع جوش صورت
پیش از انتخاب دارو، باید بدانیم با چه نوع جوشی روبهرو هستیم. آکنهها بهطور کلی به دو دسته تقسیم میشوند:
۱. جوشهای غیرالتهابی مثل کومدونها (سرسیاه و سرسفید)
۲. جوشهای التهابی شامل پاپول، پوستول، ندول و کیست
هر یک از اینها نیاز به درمانی متفاوت دارند. برای مثال، جوشهای سطحی اغلب با ترکیبات موضعی قابل کنترلاند، اما آکنههای عمقی یا کیستی معمولاً به داروهای خوراکی یا ترکیبی از چند دارو نیاز دارند.
آنتیبیوتیکها و نقش آنها در درمان آکنه
آنتیبیوتیکها از دهه ۱۹۷۰ تا امروز یکی از پایههای اصلی درمان آکنه بودهاند. با این حال، انتخاب آنتیبیوتیک مناسب باید توسط پزشک انجام شود، چون مصرف خودسرانه ممکن است باعث مقاومت دارویی و عوارض گوارشی شود.
در بین داروهای موجود، بهترین آنتی بیوتیک برای جوش صورت معمولاً یکی از سه گروه تتراسایکلینها، ماکرولیدها و لینکوزامیدها است. داروهایی مانند داکسیسایکلین و کلیندامایسین، در مطالعات جدید، تأثیر قابل توجهی در کاهش باکتریهای مولد آکنه (Propionibacterium acnes) نشان دادهاند.
اما باید به این نکته دقت کرد که آنتیبیوتیک بهتنهایی کافی نیست. معمولاً پزشک آن را همراه با ترکیبات رتینوئیدی یا ضدالتهاب موضعی تجویز میکند تا هم التهاب کاهش یابد و هم احتمال بازگشت جوش کمتر شود.
نقش داروهای موضعی در کنترل آکنه
بسیاری از بیماران به دنبال درمان سریع و کمعارضه هستند. داروهای موضعی بهخصوص زمانی که بهدرستی انتخاب شوند، میتوانند در مدت کوتاهی التهاب و چربی پوست را کنترل کنند. در این میان، دارویی که اغلب نام آن در درمان آکنه به گوش میرسد، پماد مترونیدازول برای جوش است.
مترونیدازول در اصل یک داروی ضدباکتری و ضدانگل است که در فرم موضعی میتواند قرمزی، التهاب و رشد میکروبهای سطحی پوست را کاهش دهد. البته در آکنههای هورمونی یا کیستی عمیق، این دارو معمولاً بهتنهایی کافی نیست و باید همراه سایر داروهای خوراکی استفاده شود.
در مطالعات بالینی اخیر مشاهده شده که مصرف موضعی مترونیدازول به مدت ۸ هفته، تا ۵۵ درصد از التهاب جوشهای سطحی را کاهش میدهد، بهویژه در افرادی که پوست حساس یا مستعد روزاسه دارند.
مترونیدازول خوراکی؛ کاربرد و محدودیتها
گاهی پزشک برای درمان آکنههای مقاوم یا همراه با عفونتهای ثانویه، از فرم خوراکی این دارو استفاده میکند. قرص مترونیدازول برای جوش صورت باید با احتیاط و مدت محدود مصرف شود. این دارو معمولاً برای عفونتهای باکتریایی عمیقتر پوست یا جوشهای چرکی همراه با ترشح مؤثر است. با وجود اثر خوب، نباید بیش از چند هفته مصرف شود، زیرا ممکن است باعث تهوع، تغییر طعم دهان یا ناراحتی معده شود.
در یک مطالعه مقایسهای در مجلهی Dermatology and Therapy، نشان داده شد که مصرف خوراکی مترونیدازول در کنار رژیم ضدالتهاب، نتایجی مشابه با داکسیسایکلین در بیماران خاص دارد. این موضوع باعث شده برخی متخصصان از این دارو به عنوان گزینه جایگزین در بیماران حساس به تتراسایکلین استفاده کنند.
ترکیب درمانی؛ کلید موفقیت در درمان جوش
درمان مؤثر آکنه معمولاً ترکیبی است. برای مثال، بیمار ممکن است صبح از ژل بنزوئیل پراکساید استفاده کند و شب از کرم رتینوئید. در موارد التهاب فعال نیز یک آنتیبیوتیک خوراکی کوتاهمدت تجویز میشود. هدف، کنترل تدریجی چربی و التهاب بدون آسیب به سد طبیعی پوست است.
یکی از اشتباهات رایج بیماران، قطع سریع دارو بعد از مشاهدهی بهبود اولیه است. آکنه بیماری مزمن و عودکننده است، بنابراین دورهی درمان باید کامل طی شود تا نتایج ماندگار باشند. در برخی بیماران پس از پایان درمان دارویی، استفاده از محصولات مراقبتی ملایم از برندهای معتبر توصیه میشود تا پوست در وضعیت متعادل باقی بماند.
انتخاب داروی مناسب بر اساس نوع پوست
در مطب من بارها مشاهده کردهام که افراد بدون بررسی نوع پوست خود دارو خریداری میکنند. پوست چرب و حساس واکنش متفاوتی نسبت به دارو نشان میدهد. برای مثال، در پوستهای خشک، داروهای حاوی الکل میتوانند تحریککننده باشند.
پیشنهاد من به بیماران همیشه این است که قبل از انتخاب دارو، مشاورهی پوستی انجام دهند تا دارو متناسب با نیاز پوست انتخاب شود.
در این میان، برخی بیماران از داروهای مکمل برای بهبود کیفیت پوست استفاده میکنند. برای نمونه، پرسش رایجی که در داروخانهها شنیده میشود این است:

قرص پیگمنتا چیست؟
قرص پیگمنتا در اصل مکملی است که به روشنتر شدن پوست و کاهش لکها کمک میکند. این قرص معمولاً حاوی ترکیبات آنتیاکسیدان مانند ویتامین C و گلوتاتیون است و در کنار درمان جوش میتواند ظاهر پوست را بهبود دهد.
مکملها و تغذیه در درمان آکنه
مصرف دارو بدون اصلاح تغذیه، مانند تلاش برای خاموش کردن آتش بدون بستن شیر گاز است. شواهد علمی نشان میدهند که رژیمهای پرقند و لبنیات پرچرب میتوانند ترشح انسولین و فاکتور رشد IGF-1 را افزایش دهند که مستقیماً بر غدد چربی پوست اثر دارد.
در یک مطالعهی آلمانی، افرادی که مصرف لبنیات را کاهش دادند، تا ۵۰ درصد کاهش در بروز آکنه را تجربه کردند.
همچنین، مکملهای حاوی روی، نیاسین و اسیدهای چرب امگا-۳ نقش حمایتی مهمی در کاهش التهاب پوست دارند. پزشک ممکن است بسته به وضعیت بیمار، یکی از این مکملها را توصیه کند.
معرفی کوتاه از خدمات دکتر همایون ذاکری
در داروخانه دکتر همایون ذاکری، تمام داروهای مرتبط با درمان آکنه و محصولات مراقبت از پوست با نظارت تخصصی ارائه میشوند. این مرکز نهتنها بهعنوان بهترین داروخانه تهران از نظر خدمات مشاورهی پوستی شناخته شده، بلکه با گسترش خدمات اینترنتی خود، عنوان بهترین داروخانه آنلاین تهران را نیز کسب کرده است.در این مجموعه، مشاوره تخصصی در زمینهی مراقبت و زیبایی پوست و مو، تجویز ترکیبهای شخصیسازیشده و پیگیری روند درمان بیماران بهصورت منظم انجام میشود.
درمان جوش صورت باید علمی، تدریجی و هدفمند باشد. هر دارویی که بهصورت عمومی تبلیغ میشود، لزوماً برای همه مؤثر نیست. آنچه در درمان موفق اهمیت دارد، تشخیص نوع آکنه، انتخاب صحیح دارو و پایبندی به دوره درمان است.
در بخش دوم این مقاله، به بررسی دقیقتر انتخاب داروی مناسب برای انواع پوست، اشتباهات رایج بیماران، جدول مقایسه اثربخشی داروها و پاسخ به پرسشهای متداول خواهیم پرداخت.
چگونه بفهمیم بهترین دارو برای جوش صورت کدام است؟
انتخاب داروی مناسب برای جوش، فقط به نوع جوش بستگی ندارد؛ بلکه باید به سابقه دارویی، نوع پوست، تغذیه و حتی وضعیت هورمونی هم توجه شود. بسیاری از بیماران که با من مشورت میکنند، پیشتر چندین دارو را امتحان کردهاند ولی نتیجه نگرفتهاند. در واقع، خطای رایج این است که افراد داروهای مؤثر دیگران را برای خودشان تکرار میکنند. این در حالی است که واکنش پوست به دارو در هر فرد کاملاً منحصر بهفرد است.
یک بررسی آماری در سال ۲۰۲4 که روی بیش از ۵۰۰۰ بیمار مبتلا به آکنه در اروپا انجام شد، نشان داد تنها ۳۸ درصد بیماران در اولین نسخه درمانی بهبود کامل داشتند. در ۶۲ درصد موارد، نیاز به تغییر دارو یا ترکیب جدید وجود داشت. این یعنی درمان آکنه، فرآیندی پویا و شخصیسازیشده است و باید با پیگیری مداوم پزشک انجام شود.
چرا برخی داروها اثر نمیکنند؟
وقتی دارویی برای آکنه تجویز میشود، معمولاً هدف آن کنترل باکتری، کاهش التهاب یا مهار چربی پوست است. اگر دارو اثر نکند، معمولاً به یکی از دلایل زیر است:
- مصرف نامنظم یا قطع زودهنگام دارو
بسیاری از بیماران پس از کاهش اولیه جوشها مصرف دارو را قطع میکنند. در نتیجه باکتریها دوباره فعال میشوند و جوش بازمیگردد. - عدم رعایت بهداشت و سبک زندگی
شستوشوی بیشازحد پوست، استفاده از کرمهای چرب یا خواب ناکافی میتواند اثر دارو را کاهش دهد. - مقاومت میکروبی
مصرف بیرویه آنتیبیوتیکها بدون تجویز پزشک باعث میشود باکتریها مقاوم شوند و درمانهای بعدی کمتر اثر داشته باشند. - اشتباه در انتخاب دارو
بهطور مثال، دارویی مانند مترونیدازول برای جوش صورت ممکن است برای پوستهای حساس و روزاسهدار مفید باشد، اما در پوستهای خیلی چرب یا آکنههای کیستی، اثربخشی محدودی دارد.
نکات بالینی در استفاده از داروهای ضدجوش
یکی از توصیههای من به بیماران این است که درمان را بهصورت مرحلهای انجام دهند. به این معنی که ابتدا داروهای ضدالتهاب موضعی شروع شوند و در صورت نیاز، داروی خوراکی اضافه شود. این روش به پوست فرصت میدهد تا بدون تحریک شدید، خودش را بازسازی کند.
در بیماران دارای پوست چرب، استفاده از شویندههای حاوی اسید سالیسیلیک و کرمهای سبک غیرکومدونزا توصیه میشود. برای پوستهای خشک، کرمهای مرطوبکنندهی سبک و فاقد عطر ضروری هستند.
بعضی افراد از ماسکهای خانگی یا ترکیبات گیاهی استفاده میکنند. در حالی که برخی از این مواد مانند عسل یا زردچوبه میتوانند التهاب را کاهش دهند، استفادهی بیرویه از ترکیبات تحریککننده (مثل لیمو یا سرکه سیب) ممکن است باعث سوختگی سطحی یا تشدید التهاب شود.
تحلیل بالینی داروهای پرکاربرد
در جدول زیر، رایجترین داروهای درمان آکنه از نظر اثربخشی، نوع کاربرد و عوارض احتمالی مورد بررسی قرار گرفتهاند. این دادهها بر اساس گزارشهای علمی و تجربه بالینی جمعآوری شدهاند
توصیههای دکتر ذاکری برای پیشگیری از بازگشت جوش
- به پوست زمان بدهید. درمان آکنه نیاز به صبر دارد؛ معمولاً نتایج قابل مشاهده پس از ۴ تا ۸ هفته نمایان میشوند.
- از فشردن جوش خودداری کنید. این کار باعث التهاب و ایجاد لکهای ماندگار میشود.
- از ضدآفتابهای فاقد چربی استفاده کنید. بسیاری از بیماران تصور میکنند ضدآفتاب باعث جوش میشود، درحالیکه نوع غیرکومدونزا برعکس عمل میکند و التهاب را کم مینماید.
- به تغذیه و خواب کافی توجه کنید. خواب کمتر از شش ساعت و مصرف زیاد فستفودها باعث افزایش هورمون استرس کورتیزول و تشدید جوش میشود.
- در انتخاب محصولات مراقبتی دقت کنید. ترکیباتی مثل نیاسینامید و اسید لاکتیک در کنترل چربی و لکهای بعد از جوش مؤثرند.
نگاه علمیتر به درمانهای ترکیبی
در برخی موارد، درمان آکنه صرفاً با دارو ممکن نیست و نیاز به رویکرد ترکیبی دارد. لایهبرداری شیمیایی ملایم، میکرونیدلینگ یا لیزر فرکشنال میتوانند مکمل درمان دارویی باشند. این روشها به بهبود جای جوش و تحریک تولید کلاژن کمک میکنند.
در تجربهی من، بیمارانی که دارو را همراه با یکی از این روشها انجام دادهاند، حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد بهبود سریعتر و پایدارتر را گزارش کردهاند.
در مراکز تخصصی دکتر ذاکری، برنامههای درمانی چندمرحلهای طراحی میشود تا پوست پس از درمان نیز در وضعیت متعادل باقی بماند و احتمال بازگشت آکنه به حداقل برسد.
نتیجهگیری
جوش صورت یک مشکل سادهی پوستی نیست؛ گاهی نشانهی آشفتگی درونی بدن است. درمان موفق زمانی اتفاق میافتد که بیمار با آگاهی، صبر و نظارت پزشک درمان را دنبال کند. بهترین دارو برای جوش همان دارویی است که متناسب با شرایط بدنی و نوع پوست شما تجویز شود.
در صورت تمایل به دریافت برنامه درمانی اختصاصی یا مشاورهی پوستی، میتوانید از خدمات تخصصی مجموعه دکتر همایون ذاکری استفاده کنید.
